Okulumuz 4/A sınıfı öğrencileri yardımlaşma ve paylaşım konusunda, Öğretmenleri Burhan EMİR'İN rehberliğinde yaptıkları çalışmada  sadaka taşını işlediler. Sınıflarına kurdukları sadaka taşını tarihi işlevine uygun olarak işleterek, sınıfta paraya ihtiyaç duyan öğrencilerin ihtiyaçlarını karşıladılar. Bu çalışmanın ne kadar gerekli olduğunun farkına varan öğrenciler, bu uygulamayı sınıfta kalıcı hale getirmeyi kararlaştırdılar. Hatta bu güzel çalışmanın bütün okula yayılması ve diğer sınıftaki öğrencilerin de faydalanması için çalışmalarını sürdürüyorlar.

SADAKA TAŞI NEDİR

"Sadaka Taşı" geleneği Selçuklu'dan Osmanlı'ya 19. yüzyıl ortalarına kadar sürmüş bir yardımlaşma sistemidir.
Sadaka taşları halkın ulaşabileceği cami, çeşme, köprü ve insanların yoğun olduğu sokaklara taş sütun şeklinde dikilirdi.  Bu taşların üzerinde çukurluk olur buraya insanlar sadakasını bırakırdı. İhtiyacı olan kişiler buradan ihtiyacı kadarını alırdı.
Taşın üzerine parayı bırakan yardımseverler ve buradan para alacak olan ihtiyaç sahipleri bunu kimsenin görmediği vakitlerde yaparlardı. Bazı sadaka taşlarının üzerlerindeki kovuk derin olur, insanlar buraya para bırakırken de para alırken de elleri yumuk olur, dışarıdan gören insanlar o kişinin para aldığını yada para koyduğunu fark edemezlerdi. Yani parayı koyan da gizler, alan da gizlerdi. "Sağ elin verdiğini sol elin bilmemesi" düsturuyla yapılan bu incelik kişileri riya ve gururdan korurdu. Yardım edilen kişinin de mahcubiyeti önlenirdi.

   OSMANLI'DA SADAKA TAŞI UYGULAMASI

Osmanlı'da, derdini anlatamayan fakirler ihtiyacı olduğunda gecenin geç saatlerinde sadaka taşının yanına gelirdi. Bu taştan parayı aldıktan sonra, kalanını kendisi gibi ihtiyacı olanları düşünerek bırakır ve sadakayı bırakana kalbinden dua ederdi. İleriki zamanlarda paraya sahip olması durumunda aldığı bu parayı borç bilerek geri öderdi.

 Ecdadımız Osmanlı, sadaka taşlarıyla yardımlaşmayı asalet, fazilet ve hassasiyet göstererek en güzel şekilde çözüme ulaştırdı.